"Dzień Zaduszny! Umarłych wielkie święto! Żałobny dźwięk dzwonków płynie w przestworza W świątyniach „Requiem" śpiewać rozpoczęto, A tłumy dążą tam, gdzie „rola Boża". (...) A na cmentarzach cicho szumią drzewa, Ku krzyżom chyląc bezlistne konary, Jesienny wicher liść zwarzony zwiewa I szemrze głucho, że człowiek proch szary (..) „Requiem aeternam!: płynie w dal rozgłośnie, Do mogił przypada, ginie w przestworzu A dzwony grają, wołając żałośnie: „Requiem aeternam"—racz im dać, o Boże!" |
Aniela Kraszewska (wiersz zaczerpnięty z jednodniówki "Zaduszki" z listopada 1933 roku)
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
May 2020
W kolażu na szczycie strony wykorzystano obrazy XIX wiecznych malarzy polskich;
Wincentego Kasprzyckiego "Pałac w Natolinie", Wincentego Wodzinowskiego "Koncert domowy", Juliusza Kossaka "Scena z polowania w Radziejowicach", Franciszka Streit "Przerwa na posiłek" |