Słuchaj chłopcze, masz mnie kochać, Kochaj z duszy całej! Ja nie będę tęsknić, szlochać, Jak inne szlochały, Zdradź mnie tylko, wiem gdzie ścieżka! Da mi brat talara; Pójdę w bory, a tam mieszka Czarownica stara. A jak ona cię zamówi, Zapisze na niebie, Potem włosów twoich złowi, Pod krzyżem zagrzebie; Poznasz wtedy! jak to zwodzić Miodowym wyrazem ; Będziesz wiedział, jak to chodzić Do dwóch dziewcząt razem. Jeźli puścisz się na wody, Łódź z tobą zatonie; Jeźli puścisz się na gody, Rozniosą cię konie; W lesie zginiesz w ciężkim bólu, Bo cię dąb przywali; A przy żniwie w czystem polu, Piorun w cię wypali! Ach! i potem nieraz Stasiu, Z grobu już zapłacze: „Ach! przebacz mi, droga Kasiu!“ Lecz ja nie przebaczę! wiersz pochodzący z tomu "Dokładna rozmowa kwiatami wierszem i prozą poświęcona miłości i przyjaźni" wydana nakładem E. Feitzingera w 1905 roku |
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
May 2020
W kolażu na szczycie strony wykorzystano obrazy XIX wiecznych malarzy polskich;
Wincentego Kasprzyckiego "Pałac w Natolinie", Wincentego Wodzinowskiego "Koncert domowy", Juliusza Kossaka "Scena z polowania w Radziejowicach", Franciszka Streit "Przerwa na posiłek" |