Przede wszystkiem więc zwrócimy się uwagą nad sposobem urządzania czyli ustawiania kwiatów. W ogrodach malowniczych—kwiaty należy ustawiać w sposób taki, aby one wydawały się zupełnie naturalnie tu rzuconemi; na brzegach zwłaszcza grup, a szczególniej na ich rogach wpadających w oko, należy je w takiż sposób zasadzać, nie osypując niemi wszelako, jak to zwykle się dzieje, wszystkich brzegów.
W miejscach często odwiedzanych a przynajmniej bardzo widzialnych z takich punktów, które najwięcej są uczęszczane; w pobliżu ławeczek, urządzają się grzędy kwiatowe kształtne, wszelako nie zdradzające wymuszoności a nawet—nie powinny być regularnych rozmiarów; na trawnikach zaś umieszczają się pojedyncze kwiaty przepychu, zawsze jednak wzgląd daje się na to, aby to było w blizkości dróg.
Największa wszakże obfitość kwiatów powinna znajdować się blisko domu lub też na ulubionym miejscu,
tworząc tu właściwy ogród kwiatowy. Za najlepszą formę do takich grup kwiatów uważalibyśmy—tak zwany angielski kwiatowy ogród, z którym jako pierwiastkowie zapoznaliśmy się—jako z utworem pomysłów Wielkiej Brytanii, a z którym dziś często już spotykamy się w rozległych krainach Niemiec.
Najważniejszym prawidłem przy zasadzamu kwiatów powinno być: aby niemi niezbyt nie przeładowywać, bo zbytek i w tej mierze szkodliwy, łatwo może zdradzać brak dobrego gustu, przez co właśnie i ogrodowi ujmę raczej niżeli pożytek wyrządzić możemy. Pamiętać też i na to należy, że staranne utrzymanie grząd kwiatowych wymaga wiele pracy, bo takie kwietniki potrzeba utrzymywać troskliwiej i czyściej niż każdą inną część ogrodu. Nie godzi się cierpiec chwastu pomiędzy kwiatami, gdyż tylko że szpeci kwiaty lecz nadto i psuje rośliny, odbierając im pokarm.
Kwiaty przekwitłe i zeschłe łodygi czyli pręty starannie obcinać należy. Jednem słowem mówiąc; na grzędach kwiatowych nie powinno być nic takiego, roby się przeciwiło uczuciu piękna, gdyż kwiaty przeznaczone dla przyjemności ducha, powinny być choćby w mniejszej ilości, ale nadzwyczaj dobrane i pięknie utrzymywane (...)"
fragment pochodzi z książki "Malowniczy ogrodnik czyli nauka zakładania malowniczych ogrodów w nowym stylu i gustownego przyozdabiania ich kwiatami" autorstwa Hermana Hetzschold, wydanej w Wilnie w roku 1855