Napoleon Orda - Roś Ziemiański dwór wraz z zabudowaniami był ośrodkiem gospodarczym najbliższej okolicy. Pracowało w nim najczęściej kilka do kilkunastu osób i przygotowywano posiłki dla dalszych kilkudziesięciu.
Chociażby z tego względu musiał być obszerny. Liczył najczęściej kilkanaście pokoi. często kuchnia ze spiżarnia stanowiły dodatkowa przybudówkę. W głównym budynku znajdowały się. sień, stołowy, kredens, salon, pokoje dla właścicieli, dzieci, rodziny, służby i pokoje gościnne, gabinet i biblioteka.
W czasie szalonych lat 20-tych i 30-tych częstokroć unowocześniano go wprowadzając bieżącą wodę, kanalizacje i elektryczność. Pojawiły się wtedy łazienki i ubikacje, które wcześniej znajdowały się poza głównym budynkiem.
Pokoje były umeblowane garniturami mebli czyli zestawami zestawami mebli o określonym składzie funkcji i przeznaczeniu jednolitym stylistycznie, najczęściej wykonanym przez ten sam zakład meblarski. Zestawy mebli częstokroć przechodziły z pokolenia na pokolenie. Często stanowiły część wyprawy panny młodej.
Bryła dworu najczęściej była prostokątna z dłuższymi bokami skierowanymi na wschód i zachód. Był parterowy z poddaszem lub piętrowy. Często, choć nie zawsze, posiadał ganek z kolumienkami i taras. Prawdziwa ozdobę dworu stanowiła jednak roślinność. W sezonie dwór tonął w kwiatach. Ponadto otoczony był parkiem, którego posiadanie było jak się zdaje ambicją każdej ziemianki. Częstokroć parki projektowane były przez architektów i poza imponująca roślinnością posiadały stawy, ławeczki i mała architekturę np altanki, w których w letnie wieczory podawano podwieczorek.
Dwór był nie tylko domem rodziny ziemiańskiej i domowników, ale również miejscem pracy (szczególnie dla pani domu i innych kobiet), biurem, miejscem nauki dla dzieci i reprezentacją majątku. Tętnił życiem, szczególnie w lecie, gdy zjeżdżali się goście.
A oto krótki opis dworu znaleziony w książce 'Czasy, miejsca i ludzie' Heleny z Jaczynowskich Roth.
"......Na nowy dom przez kilka lat zbierano materiał, piękne drzewo z własnego lasu. (.....). ... dom stał prawidłowo z południa na północ jeden długi front na zachód, drugi na wschód. Ganek z filarami, od ogrodu weranda, a raczej taras. (...) Pokoje duże, ale w amfiliadzie, a więc nieprzytulne. Było ich czternaście o różnych przeznaczeniach. Z ganku przedpokój, na prawo stołowy i kredens i boczne wyjście. na lewo trzy pokoje i wyjście boczne. Ze stołowego wprost były dwa pokoje (....) łazienka ze zlewem. (...). Wyjście z sieni, stąd wejście do kredensu, spiżarni, na dwór i schody na górę gdzie był służbowy....
Meble były bardzo ładne, stołowy mahoniowy, takiż salon duży. (...). W sypialni liczne meble wyprawowe (...) piękne mahoniowe łóżka w kształcie łodzi. (..) Były w salonie i konsole ze stoliczkami z marmurem. Kandelabry bardzo rzadkiego wyrobu (..). Okrągłe lustro z Wenecji (..) I dużo cennych, ładnych sprzętów z wyprawy....."
Chociażby z tego względu musiał być obszerny. Liczył najczęściej kilkanaście pokoi. często kuchnia ze spiżarnia stanowiły dodatkowa przybudówkę. W głównym budynku znajdowały się. sień, stołowy, kredens, salon, pokoje dla właścicieli, dzieci, rodziny, służby i pokoje gościnne, gabinet i biblioteka.
W czasie szalonych lat 20-tych i 30-tych częstokroć unowocześniano go wprowadzając bieżącą wodę, kanalizacje i elektryczność. Pojawiły się wtedy łazienki i ubikacje, które wcześniej znajdowały się poza głównym budynkiem.
Pokoje były umeblowane garniturami mebli czyli zestawami zestawami mebli o określonym składzie funkcji i przeznaczeniu jednolitym stylistycznie, najczęściej wykonanym przez ten sam zakład meblarski. Zestawy mebli częstokroć przechodziły z pokolenia na pokolenie. Często stanowiły część wyprawy panny młodej.
Bryła dworu najczęściej była prostokątna z dłuższymi bokami skierowanymi na wschód i zachód. Był parterowy z poddaszem lub piętrowy. Często, choć nie zawsze, posiadał ganek z kolumienkami i taras. Prawdziwa ozdobę dworu stanowiła jednak roślinność. W sezonie dwór tonął w kwiatach. Ponadto otoczony był parkiem, którego posiadanie było jak się zdaje ambicją każdej ziemianki. Częstokroć parki projektowane były przez architektów i poza imponująca roślinnością posiadały stawy, ławeczki i mała architekturę np altanki, w których w letnie wieczory podawano podwieczorek.
Dwór był nie tylko domem rodziny ziemiańskiej i domowników, ale również miejscem pracy (szczególnie dla pani domu i innych kobiet), biurem, miejscem nauki dla dzieci i reprezentacją majątku. Tętnił życiem, szczególnie w lecie, gdy zjeżdżali się goście.
A oto krótki opis dworu znaleziony w książce 'Czasy, miejsca i ludzie' Heleny z Jaczynowskich Roth.
"......Na nowy dom przez kilka lat zbierano materiał, piękne drzewo z własnego lasu. (.....). ... dom stał prawidłowo z południa na północ jeden długi front na zachód, drugi na wschód. Ganek z filarami, od ogrodu weranda, a raczej taras. (...) Pokoje duże, ale w amfiliadzie, a więc nieprzytulne. Było ich czternaście o różnych przeznaczeniach. Z ganku przedpokój, na prawo stołowy i kredens i boczne wyjście. na lewo trzy pokoje i wyjście boczne. Ze stołowego wprost były dwa pokoje (....) łazienka ze zlewem. (...). Wyjście z sieni, stąd wejście do kredensu, spiżarni, na dwór i schody na górę gdzie był służbowy....
Meble były bardzo ładne, stołowy mahoniowy, takiż salon duży. (...). W sypialni liczne meble wyprawowe (...) piękne mahoniowe łóżka w kształcie łodzi. (..) Były w salonie i konsole ze stoliczkami z marmurem. Kandelabry bardzo rzadkiego wyrobu (..). Okrągłe lustro z Wenecji (..) I dużo cennych, ładnych sprzętów z wyprawy....."
RSS Feed
